Museo de las Momias

"Detente pasajero

... Ayer en el mundo como tú viví

Mañana en la tumba como yo estarás...

...Como te ves me vi, como me ves te verás."

("Vik tilbake, paserende.
I gaar i verden som du levde jeg
I morgen i graven, som meg, er du...
Som du ser meg naa, skal du snart se deg selv...")

Etter denne hyggelige velkomsthilsenen visste vi ikke helt hva som ventet oss. Men det fant vi fort ut: dauing paa dauing paa dauing paa dauing... Gamle mumier, unge mumier, gravide mumier, fostermumier, babymumier... Jorda her er nemlig saa full av salt og kalsium at kroppene bli mumier etter bare 5-6 aar. Saa naar noen ikke har raad til aa betale grava til slektningene, blir de museumsstoff! De er altsaa ikke gamle den gjengen som ligger der.. Kan hende var de oppe og gikk ved milleniumsskiftet:)

De skryter av aa ha VERDENS MINSTE MUMIE paa dette museet. Men da vi kom til hans monter sto det: "Estoy en viaje. Vuelvo pronto" ("Jeg er paa reise. Kommer snart tilbake")

Hvem vet.. Kanskje er han paa reise til et soverom naert DEG!?!?! Her er han!